Yangın Dayanım ve Tepki Testleri

Bayındırlık Ve İskan Bakanlığınca 2007 Yılında Binaların Yangından Korunması Hakkında Yönetmelik Resmi Gazetede Yayınlanmıştır. Bu Yönetmelikle Resmi Veya Özel Kişi Ve Kuruluşlar Tarafından Kullanılan Bina, Yapı , Tesis Ve İşletmelerde Yangın Tehlikesinin En Aza İndirgenmesini Ve Olası Yangınların Asgari Can Ve Mal Kayıpları İle Atlatılmasını Sağlamak Amacı İle, Alınacak Önlemlerin Proseslerini Ve Denetim Esaslarını Belirlemektedir.

Yayınlanan Yönetmelik İle, Yangına Dayanımı Yüksek Olması Gereken Yapı Malzemeleri Ve Bu Malzemelerin Yangına Dayanım Testlerinin Yapılması Ve Standarda Uygun  Sınıflandırmaları Şart Koşulmuştur. Fakat Bu Yasal Düzenlemelere Rağmen, Beklenen Etki Hala Elde Edilememiştir.

AB Standardı EN 13501-1, Tüm Ürünler Ve Yapı Elemanları İçin Yangın Derecelendirme Prosedürüne Karşılık Vermektedir. EN 13501-1  Standardına Göre Yangına Tepki; Bir Ürünün, Belirli Şartlar Etkisinde Maruz Kaldığı Bir Yangına Kendi Ayrışmasına Katkıda Bulunmasıdır.

Ürünler Son Kullanım Alanları İle İlgili Olarak Dikkate Alınır Ve  Üç Ana Kategoride Değerlendirilir.

  • İnşaat Ürünleri;
  • Döşeme;
  • Doğrusal Boru Isı Yalıtım Ürünleri;

İnşaat Ürünlerinin Sınıflandırmaları Harmonize Test Yöntemlerine Göre Sınıflandırılmıştır. Bunlar A1, A2, B, C, D, E Ve F Olarak Adlandırılmıştır.  Belirli Bir Sınıfta Derecelendirilen Ürünler, Alt Sınıflara Ait Tüm Gereklilikleri Yerine Getirdiği Kabul Edilir.

A1 Ve A2 Olarak Sınıflandırılan Ürünler Yanıcı Olarak Kabul Edilmezler Örnek Olarak Fiberglas, Çimento, Beton, Mineraller Fiberglas, Cam, Taş Yünü, Seramik Vb. Olarak Sıralayabiliriz.

B İle F Arasında Sertifikalı Malzemeler Artan Sıraya Göre Yanma Seviyeleri Artar

Döşeme Ürünleri A1, A2, B, C, D, E Ve F Sınıflarına Göre Seviyelendirilmekte, Ardından “Fl” Döşemesinin Kısaltması Belirtilmektedir.

Ülkemizde Plansız Yapılaşma, Artan Nüfus Ve Yüksek Binaların Çoğalması İle Birlikte Yangınlar Ve Yangında Meydana Gelen Can Ve Mal Kayıpları Her Yıl Bir Önceki Yıla Göre Artış Göstermiştir.

Bu Durumda En Büyük Pay  Binanın Tasarım Ve İnşaat Aşamasında Seçilen Malzemelerdir. 2007 Yılında Uyulması Zorunlu Hale Gelen “BİNALARIN YANGINDAN KORUNMASI HAKKINDA YÖNETMELİK” Kapsamında Ülkemizde Yapı Malzemeleri İçin Uygulan Yangına Tepki Sınıflandırması TS EN 13501-1 Standardı Ve Kapsadığı Avrupa Kriterleridir.

Yangın Tepki Standarlarından Bazıları Söyledir;

TS EN 13823:2010 :2011; Yapı Ürünleri İçin Yangına Tepki Deneyleri-Tek Bir Yakma Unsuru İle Isıl Etkiye Maruz Kalan-Döşemeler Haricindeki Yapı Ürünleri

TS EN 15725 :2011; Yapı Ürünleri Ve Bina Elemanlarının Alev Performansına Dair Genişletilmiş Uygulama Raporları

TS EN ISO 11925-2 :2004; Yapı Malzemeleri – Yangın Dayanımı Deneyleri – Aleve Doğrudan Maruz Kaldığında Tutuşabilirlik – Bölüm 2: Tek Alev Kaynağıyla Deney

TS EN ISO 9239-1 :2005; Döşemelerin Yangına Tepki Deneyleri – Yanma Davranışının Radyan Isı Kaynağı Kullanılarak Tayini

TS EN ISO 1716 :2011; Yapı Ürünlerinin Yangına Tepki Deneyleri – Yanma Isısının Tayini (Kalorifik Değer)
TS EN ISO 1182 :2010; Yapı Mamullerinin Yangın Deneylerine Tepkisi – Tutuşmazlık Deneyi
TSE CEN/TS 15117 :2006; Doğrudan Ve Genişletilmiş Uygulamayla İlgili Kılavuz

Bu Hizmetimiz İle İlgili Fiyat Teklifi Almak İçin Tıklayınız.

 

DİĞER BAZI YANGIN TESTİ STANDARTLARI

 

  • MOBİLYA TESTLERİ-OTURMA YERLERİ İÇİN DÖŞENMİŞ KOMPOZİTLERİN SİGARA MALZEMELERİ İLE TUTUŞABİLİRLİĞİ
    • BS 5857-1 :1979
    • SOURCE 0
    • SOURCE 1

 

  • MOBİLYA TESTLERİ-OTURMA YERLERİ İÇİN DÖŞENMİŞ KOMPOZİTLERİN ALEV KAYNAKLARI İLE TUTUŞABİLİRLİĞİ
    • BS 5852-2:1982
    • SOURCE 5-6-7

 

  • OTURMA YERLERİ İÇİN DÖŞENMİŞ KOMPOZİTLERİN SİGARA MALZEMELERİ VE ALEV KAYNAKLARI İLE TUTUŞABİLİRLİĞİ
    • BS 5852:2006

 

  • MOBİLYA-DÖŞENMİŞ YATAK TABANLARI VE DÖŞEKLERİN YANABİLİRLİĞİ -PART 1 (İÇİN İÇİN YANA SİGARA)
    • BS EN 597-1:1995
    • EN ISO 597-1:1994
    • TS EN 597-1:2001

 

  • MOBİLYA-DÖŞENMİŞ YATAK TABANLARI VE DÖŞEKLERİN YANABİLİRLİĞİ -PART 2 (KİBRİT ATEŞİ EŞ DEĞERİ)
    • BS EN 597-2:1995
    • EN ISO 597-2:1994
    • TS EN 597-2:2001

 

  • MOBİLYA DÖŞEME İLE KAPLANMIŞ MOBİLYANIN YANABİLİRLİĞİ PART 1 (İÇİN İÇİN YANAN SİGARA )
    • BS EN 1021-1:2006
    • EN 1021-1:2006
    • TS EN 1021-1:2006
    • ISO 8191-1:1987

 

  • MOBİLYA-DÖŞEME İLE KAPLANMIŞ MOBİLYANIN YANABİLİRLİĞİ PART 2 (KİBRİT ATEŞİ EŞ DEĞERİ)
    • BS EN 1021-2:2006
    • EN 1021-2:2006
    • TS EN 1021-2:2006
    • ISO 8191-2:1988

 

  • YATAK MALZEMELERİNİN TUTUŞABİLİRLİĞİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ TUTUŞMA KAYNAĞI İÇİN İÇİN YANAN SİGARA
    • ISO 12952-1:2010
    • BS EN 12952-1:2010
    • EN 12952-1:2010
    • TS EN ISO 12952-1:2010

 

  • YATAK MALZEMELERİNİN TUTUŞABİLİRLİĞİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ TUTUŞMA KAYNAĞI KİBRİT ALEVİ EŞ DEĞERİ
    • ISO 12952-2:2010
    • BS EN 12952-2:2010
    • EN 12952-2:2010
    • TS EN ISO 12952-2:2010

 

  • YATAKLAR,DİVANLAR VE YATAK BAZALARININ TUTUŞMA DAYANIMI İÇİN ŞARTNAME
    • BS 7177:1996
    • EV TİPİ KULLANIM İÇİN

 

  • İNGİLTERE GECE GİYSİLERİ YANMAZLIK TESTİ
    • UK NIGHTWEAR SAFETY
    • REGULATION:1985

 

  • ÇOCUK YATAK KIYAFETLERİ YANMA DAVRANIŞI
    • BS EN 14878:2007
    • EN 14878:2007

 

  • PİJAMA VE SABAHLIKLARDA KULLANILAN KUMAŞ VE KOMBİNASYONLARININ YANMA PERFORMANSI
    • BS 5722:1984

 

  • YATAK KIYAFETLERİNDE KULLANILAN KUMAŞ VE KUMAŞ KOMBİNASYONLARININ YANMA TESTİ
    • BS 5722:1991

 

  • TEKSTİLLER – GECE GİYSİLERİNİN YANMA DAVRANIŞI
    • CEN TC/248

 

  • BİRİNCİL VE İKİNCİL TUTUŞTURMA KAYNAKLARI İLE YATAKLARIN TUTUŞABİLİRLİĞİ TEST METHODU
    • BS 6807:1986
    • SECTİON 2

 

  • TEKSTİL – YANMA ÖZELLİĞİ HAZIR GİYİM KUMAŞLARININ YANMA ÖZELLİĞİNİN TAYİNİ
    • BS EN 1103:2005
    • EN 1103:2005
    • TS EN 1103:2005

 

  • DİKEY YERLEŞTİRİLMİŞ KUMAŞ VE KUMAŞ KOMBİNASYONLARINDA KÜÇÜK BİR ALEV UYGULAMASI İLE YANMAZLIK TESTİ
    • BS 5438:1976

 

  • DİKEY YERLEŞTİRİLMİŞ TEKSTİL KUMAŞLARININ ALT KÖŞE VEYA YÜZEYİNE KÜÇÜK ALEV UYGULAMASI İLE YANMA TESPİTİ
    • BS 5438:1989

 

  • GİYSİLİK KUMAŞLAR YANMA TESTİ
    • US CPCS CFR 16 PART 1610

 

  • GİYSİ VE GİYSİLİK KUMAŞLARDA YANMA TESTİ
    • ASTM D 1230-94

 

  • DÜŞEY KONUMDAKİ DENEY NUMUNELERİNİN TUTUŞMA ÖZELLİĞİ TAYİNİ
    • ISO 6940:2004
    • BS EN ISO 6940:2004
    • EN 6940:2004
    • TS 5775 EN ISO 6940:2004

 

  • DÜŞEY KONUMDAKİ DENEY NUMUNELERİNİN ALEV YAYILMA ÖZELLİKLERİNİN ÖLÇÜLMESİ
    • ISO 6941:203
    • BS EN ISO 6941:2003
    • EN ISO 6941:2003
    • TS EN ISO 6941:2003

 

  • DÜŞEY KONUMDA YERLEŞTİRİLMİŞ DENEY PARÇACIKLARINDA BÜYÜK YAKMA KAYNAĞI KULLANILDIĞINDA ALEV YAYILMASININ TAYİNİ
    • BS EN 13772:2003
    • EN 13772:2003
    • TS EN 13772:2004

 

  • TEKSTİL VE TEKSTİL MAMULLERİ YANMA ÖZELLİKLERİ – PERDELER – SINIFLANDIRMA ŞEMESI
    • BS EN 13773:2003
    • EN 13773:2003
    • TS EN 13773:2004

 

  • PERDELİK KUMAŞLAR,DRAPELER VE PENCERE STORLARI İÇİN YANMA GEREKLİLİKLERİ
    • BS 5867-2:1980 TYPE A
    • BS 5867-2:1980 TYPE B
    • BS 5867-2:1980 TYPE C (50 Yıkama) DHSS İçin Kullanılan Ürünlerde
    • BS 5867-2:2008-TYPE A
    • BS 5867-2:2008 TYPE B
    • BS 5867-2:2008 TYPE C (50 Yıkama)

 

  • SALON PERDELERİ VE PERDELER YANMA ÖZELLİĞİ (KÜÇÜK ALEV)
    • BS EN 1001:1996
    • EN 1001:1995
    • TS EN 1001:2003

 

  • SALON PERDELERİ VE PERDELER YANMA ÖZELLİĞİ
    • BS EN 1102:1996
    • EN 1102:1995
    • TS EN 1102:2003

 

  • TEKSTİL ZEMİN KAPLAMALARINDA KÜÇÜK BİR TUTUŞMA KAYNAĞIN ETKİLERİNİN TESPİT EDİLMESİ (SICAK METAL SOMUN METHODU )
    • BS 4790:1987

 

  • BS 4790’A GÖRE TEST EDİLEN TEKSTİL ZEMİN KAPLAMALARININ SINIFLANDIRMA VE DEĞERLENDİRİLMESİ
    • BS 5287:1988

 

  • TEKSTİL YER DÖŞEMELERİ-YANMA KARAKTERİ – ÇEVRE SICAKLIĞINDA TABLET DENEYİ
    • ISO 6925:1982
    • BS 6307:1982
    • TS 5193:1987

 

  • HALI VE KİLİMLERİN YÜZEY YANABİLİRLİĞİ
    • 16 CFR 1630:2011

 

  • KÜÇÜK HALI VE KİLİMLERİN YÜZEY YANABİLİRLİĞİ
    • 16 CFR 1631:2011

 

  • BRANDA BEZİ – ASKERİ AMAÇLA KULLANILAN
    • TS 3596:1981 BÖLÜM 2.3.7

 

  • KORUYUCU GİYECEKLER – ISI VE ALEVE KARŞI KORUMA SINIFLANDIRILMIŞ ALEV SIÇRAMASI İÇİN DENEY METHODU
    • BS EN ISO 15025:2002
    • EN ISO 15025:2002
    • ISO 15025:2000
    • TS EN ISO 15025:2006

 

  • KORUYUCU GİYECEKLER-ISI VE ALEVE KARŞI KORUMA SINIFLANDIRILMIŞ ALEV SIÇRAMASI İÇİN DENEY METHODU
    • EN 5321994
    • BS EN 532:1995
    • TS EN 532:1996

 

  • KORUYUCU GİYECEKLER-ISI VE ALEVE KARŞI KORUMA-SINIRLI ALEV YAYMA ÖZELLİĞİNE SAHİP MALZEMELER VE MALZEME DONANIMLARI
    • EN 533:1997
    • BS EN 533:1997
    • TS EN 533:2002

 

  • KORUYUCU GİYECEKLER-ISI VE ALEVE KARŞI KORUMA-SINIRLI ALEV YAYMA ÖZELLİĞİNE SAHİP MALZEMELER VE MALZEME DONANIMLARI VE GİYECEKLER
    • ISO 14116:2008
    • BS EN ISO 14116:2008
    • EN ISO 14116.2008
    • TS EN ISO 14116:2010

 

  • MOTORLU TAŞITLARDA İÇ MALZEMELERİN YANMA DAVRANIŞI TESPİTİ
    • DIN 75200:1980

 

  • FEDERAL MOTORLU TAŞITLAR GÜVENLİK STANDARTLARI İÇ MALZEMELERİN YANABİLİRLİĞİ
    • FMVSS 302

 

  • KARAYOLU TAŞITLARI.TARIM VE ORMANCILIKTA KULLANILAN MAKİNA VE TRAKTÖRLER – İÇ MALZEMELER YANMA DAVRANIŞI
    • ISO 3795:1989
    • TS ISO 3795:1999

 

  • YATAY KONUMDAKİ KENARLARDAN TUTUŞTURULAN NUMUNELERDEN ALEV YAYILMA ÖZELLİĞİ
    • TS 6346:1989

 

  • OYUNCAK GÜVENLİĞİ: PART 2
    • BS EN 72-2
    • EN 71-2
    • TS EN 72-2